علاهیلغتنامه دهخداعلاهی . [ ع َ ها ] (ع اِ) ج ِ عَلهی ̍. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || ج ِ عَلهان . (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
علامیلغتنامه دهخداعلامی . [ ع َل ْ لا ] (اِخ ) ابوالفضل بن شیخ مبارک بن شیخ خضر. رجوع به ابوالفضل ناگری شود. و نیز رجوع به ریحانة الادب ج 3 ص 248 و اعیان الشیعه ج 8 ص 99 و ریاض ا
علامیلغتنامه دهخداعلامی . [ ع ُ می ی ] (ع ص ) سبک روح تیزفهم . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). تیزفهم . (از منتهی الارب ).
علانیلغتنامه دهخداعلانی . [ ع َ نی ی ] (ع ص ) مرد مشهور کار. (آنندراج ): رجل علانی ؛ أی ظاهر أمره . ج ،علانیون . (اقرب الموارد). رجل علانیة. (منتهی الارب ).
علامیلغتنامه دهخداعلامی . [ ع َل ْ لا ] (از ع ، ص ) مرد دانا و بسیار باهوش . (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ).
علهانلغتنامه دهخداعلهان . [ ع َ ] (ع ص ) صفت از مصدر عَلَه در تمام معانی . (از متن اللغة). اسب که در لگام شادمانی نماید. (منتهی الارب ). اسب که در لجام نشاط وجست وخیز کند. (از تا
علامیلغتنامه دهخداعلامی . [ ع َل ْ لا ] (اِخ ) ابوالفضل بن شیخ مبارک بن شیخ خضر. رجوع به ابوالفضل ناگری شود. و نیز رجوع به ریحانة الادب ج 3 ص 248 و اعیان الشیعه ج 8 ص 99 و ریاض ا
علامیلغتنامه دهخداعلامی . [ ع ُ می ی ] (ع ص ) سبک روح تیزفهم . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). تیزفهم . (از منتهی الارب ).