عصازنانلغتنامه دهخداعصازنان . [ ع َ زَ ] (ق مرکب ) در حال عصا زدن . رفتن با تکیه دادن سر عصا بر زمین استعانت را. رجوع به عصا زدن شود.
عصارخانهلغتنامه دهخداعصارخانه . [ ع َص ْ صا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جایی است که در آن عصاران بسیار می باشند. (از آنندراج ). جای اجتماع عصاران . || جایی که در آن عصاری کنند. محلی که د
عنانانلغتنامه دهخداعنانان . [ ع ِ ] (ع اِ) تثنیه ٔ عنان . دو رگ پشت . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجوع به عنان شود.
عصارخانهلغتنامه دهخداعصارخانه . [ ع َص ْ صا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جایی است که در آن عصاران بسیار می باشند. (از آنندراج ). جای اجتماع عصاران . || جایی که در آن عصاری کنند. محلی که د
عنانانلغتنامه دهخداعنانان . [ ع ِ ] (ع اِ) تثنیه ٔ عنان . دو رگ پشت . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجوع به عنان شود.
غنگلغتنامه دهخداغنگ . [ غ َ ] (اِ) چوب عصاران باشد که از او سنگها درآویزند جهت روغن . (فرهنگ اسدی ). چوبی باشد دراز که عصاران در کارگاه سنگ در آن آویزند تا گران گردد و روغن از
