خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
عرفه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
عرفه
/'arafe/
معنی
روز نهم ذی‌الحجه؛ روز قبل از عید قربان.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
عرفه
لغت‌نامه دهخدا
عرفه . [ ع ُ ف َ ] (اِخ ) (گردنه ٔ...) گردنه ای است در راه شیراز به جهرم . رجوع به گردنه ٔ عرفه در ردیف خود شود.
-
عرفه
فرهنگ نام‌ها
(تلفظ: arafe) (عربی) (در ادیان) روز نهم از ماه ذی‌الحجه و روز قبل از عید قربان .
-
عرفه
فرهنگ فارسی معین
(عَ رَ فِ) [ ع . عرفة ] (اِ.) روز نهم ذی الحجه که حجاج در نزدیکی مکه توقف می کنند و بعضی از مراسم حج را به جا می آورند.
-
عرفه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: عرفَة] 'arafe روز نهم ذی‌الحجه؛ روز قبل از عید قربان.
-
واژه‌های مشابه
-
عرفة
لغت‌نامه دهخدا
عرفة. [ ع َ رَ ف َ ] (اِخ ) ابن الحارث ، مکنی به ابوالحارث . صحابی است . (یادداشت مرحوم دهخدا).
-
عرفة
لغت‌نامه دهخدا
عرفة. [ ع َ رَ ف َ ] (اِخ ) روز نهم از ذی الحجة. گویند هذا یوم عرفة (بدون تنوین و بدون ال ). (از منتهی الارب ). روز نهم ذی حجة، چرا که روز استاده شدن حاجیان است در مقام عرفات . و به سکون ثانی خطا است . عوام هند که یک روز پیشتر شب برات و عیدالفطر و نه...
-
عرفة
لغت‌نامه دهخدا
عرفة. [ ع َ رَ ف َ ] (اِخ ) نام جایگاهی است که در شعر ذی الرمة آمده است . (از معجم البلدان ).
-
عرفة
لغت‌نامه دهخدا
عرفة. [ ع َ ف َ ] (ع اِ) باد. (منتهی الارب ). ریح . (اقرب الموارد). || ریش کف دست . (منتهی الارب ). || زخمی است که در سپیدی کف دست پدید آید.(از اقرب الموارد). || (اِمص ) اسم است اعتراف را در معنی سؤال . (از منتهی الارب ). سؤال عاقلانه . (ناظم الاطب...
-
عرفة
لغت‌نامه دهخدا
عرفة. [ ع ِ ف َ ] (ع اِمص ) شناخت و شناختن . (منتهی الارب ). شناخت و شناسائی . || سؤال . (ناظم الاطباء). اسم است اعتراف بمعنی سؤال را. (منتهی الارب ). اسم است از «اعتراف » بمعنی استخبار. (از اقرب الموارد). عَرفَة. رجوع به عَرفَة شود.
-
عرفة
لغت‌نامه دهخدا
عرفة. [ ع ِ ف َ ] (ع مص ) شناختن و دانستن بعد از نادانی . (از منتهی الارب ). به معانی عِرفان است . (از اقرب الموارد). رجوع به عرفان (مص ) شود.
-
عرفة
لغت‌نامه دهخدا
عرفة. [ ع ُ ف َ ] (ع اِ) زمین برآمده ونمایان دراز رویاننده ٔ گیاه . (منتهی الارب ). زمینی است بالا آمده و بارز و مستطیل شکل که رویاننده است . (از اقرب الموارد). || ریگ توده ٔ بلند و جای بلند. (منتهی الارب ). رمل و مکان مرتفع. (از اقرب الموارد). ج ، ع...
-
عرفة اعیار
لغت‌نامه دهخدا
عرفة اعیار. [ ع ُ ف َ ت ُ اَ ] (اِخ ) جایگاهی است در بلاد بنی اسد. (از معجم البلدان ).
-
عرفة خجا
لغت‌نامه دهخدا
عرفة خجا. [ع ُ ف َ ت ُ خ َ ] (اِخ ) نام جایگاهی است . (از معجم البلدان ) (از منتهی الارب ).
-
عرفة رقد
لغت‌نامه دهخدا
عرفة رقد. [ ع ُ ف َ ت ُ رَ ] (اِخ ) نام جایگاهی است . (از معجم البلدان ).