عذاریلغتنامه دهخداعذاری . [ ع َ ری / ع َ را ] (ع ص ، اِ) ج ِ عَذْراء. (منتهی الارب ) (آنندراج ). دوشیزگان . عذارا. (در تداول فارسی ) : آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواندأحلی لنا و أشهی من قبلة العذارا.حا
عَذاراAdharaواژه‌های مصوب فرهنگستانستارۀ اپسیلون کلب اکبر با قدر 1/5 که غول درخشانی از ردۀ ب2 به فاصلۀ 570 سال نوری از زمین است متـ . اپسیلون کلب اکبر Epsilon Canis Majoris
اصابع عذاریلغتنامه دهخدااصابع عذاری . [ اَ ب ِ ع ِ ع َ را ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصابعالعذاری شود.
عذارینلغتنامه دهخداعذارین . [ ع ِ رَ] (ع اِ) تثنیه ٔ عذار. مذکور است در شعر ذوالرمة، دو کوه دراز از ریگ و یا دو دره . (از ناظم الاطباء).
اصابع عذاریلغتنامه دهخدااصابع عذاری . [ اَ ب ِ ع ِ ع َ را ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصابعالعذاری شود.
ابن عذاریلغتنامه دهخداابن عذاری . [ اِ ن ُ ع ِ ] (اِخ ) مورخ مائه ٔ هفتم هجری . او را کتابی در تاریخ بوده که تا زمان خویش ختم کرده است البیان المغرب فی اخبارالمغرب و از این کتاب اجزائی باقی مانده است . و نیز تاریخی راجع بمشرق داشته که ظاهراً از میان رفته است .
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عذاری . محمد مراکشی . رجوع به ابن عذاری مورخ ... شود.
مشک عذارلغتنامه دهخدامشک عذار. [ م ُ / م ِ ع ِ ] (ص مرکب ) که عذارش چون مشک است به بوی و رنگ : تا ترک سمن عارض بودی نه چنین بودامروز چنین شد که بت مشک عذاری . فرخی .خورشیدنماینده بتی ماه جبینی کافو
نخشبیلغتنامه دهخدانخشبی . [ ن َ ش َ ](ص نسبی ) منسوب به نخشب . رجوع به نخشب شود. || انگور نخشبی ؛ اصابع عذاری . (یادداشت مؤلف ).
سمن عارضلغتنامه دهخداسمن عارض . [ س َ م َ رِ ] (ص مرکب ) آنکه عارض وی سفید چون سمن باشد : تا ترک سمن عارض بودی نه چنین بودامروز چنین شد که بت مشک عذاری .فرخی .
نازک عذارلغتنامه دهخدانازک عذار. [ زُ ع ِ ] (ص مرکب ) که عذاری لطیف دارد. جوان نوخاسته که پوست صورتش لطیف است . که گونه ای شاداب و مو برنارسته دارد : ز دست شاهد نازک عذارعیسی دم شراب نوش و رها کن حدیث عاد و ثمود.حافظ.
عذارینلغتنامه دهخداعذارین . [ ع ِ رَ] (ع اِ) تثنیه ٔ عذار. مذکور است در شعر ذوالرمة، دو کوه دراز از ریگ و یا دو دره . (از ناظم الاطباء).
خلیعالعذاریلغتنامه دهخداخلیعالعذاری . [خ َ عُل ع ِ ] (حامص مرکب ) حالت خلیعالعذار : و طبع بهیمی را که داعیه ٔ بی خویشتنی و مهیج خلیعالعذاری است از خود دور می گرداند. (سندبادنامه ص 54).
دیرالعذاریلغتنامه دهخدادیرالعذاری . [ دَ رُل ْ ع َ را ] (اِخ ) ابوالفرج اصفهانی گوید این دیر میان موصل و باجرمی از توابع رقة قرار دارد. و دیری است بزرگ و کهن که در آن زنان تارک دنیا سکنی دارند و نیز محتمل است که این دیر در نواحی دجیل بوده است . وبعضی گویند که این دیر در سال <span class="hl" dir="lt
دیرالعذاریلغتنامه دهخدادیرالعذاری . [ دَ رُل ْ ع َ را ] (اِخ ) نام محلی است در باغهای خارج حلب و اما در آن دیری نیست و شاید هم در زمان قدیم دیری جود داشته است . (از معجم البلدان ).
اصابع عذاریلغتنامه دهخدااصابع عذاری . [ اَ ب ِ ع ِ ع َ را ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصابعالعذاری شود.
اصابعالعذاریلغتنامه دهخدااصابعالعذاری . [ اَ ب ِ عُل ْ ع َ را ] (ع اِ مرکب ) نوعی از انگور که دانه های دراز دارد چون بلوط و آنرا به انگشتان دوشیزگان تشبیه کرده اند. (قطر المحیط). نوعی از انگور سیاه درازدانه چون بلوط که آنرا به سرانگشتان خضاب دار دوشیزگان تشبیه کرده اند و خوشه ٔ آن مانند ذراع است و مع
