عذاریلغتنامه دهخداعذاری . [ ع َ ری / ع َ را ] (ع ص ، اِ) ج ِ عَذْراء. (منتهی الارب ) (آنندراج ). دوشیزگان . عذارا. (در تداول فارسی ) : آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواندأحلی لن
آزاریلغتنامه دهخداآزاری . (حامص ) تألم . تأثر. توجع. رنج . الم : ابی آنکه بد هیچ بیماریی نه از دردها هیچ آزاریی .فردوسی .
آزاریلغتنامه دهخداآزاری . (ص نسبی ) آزارنده . زننده : سخن در نامه آزاری چنان بودکه خون از حرفهای او چکان بود.(ویس و رامین ).
عذارینلغتنامه دهخداعذارین . [ ع ِ رَ] (ع اِ) تثنیه ٔ عذار. مذکور است در شعر ذوالرمة، دو کوه دراز از ریگ و یا دو دره . (از ناظم الاطباء).
اصابع عذاریلغتنامه دهخدااصابع عذاری . [ اَ ب ِ ع ِ ع َ را ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصابعالعذاری شود.
ابن عذاریلغتنامه دهخداابن عذاری . [ اِ ن ُ ع ِ ] (اِخ ) مورخ مائه ٔ هفتم هجری . او را کتابی در تاریخ بوده که تا زمان خویش ختم کرده است البیان المغرب فی اخبارالمغرب و از این کتاب اجزا
عذارینلغتنامه دهخداعذارین . [ ع ِ رَ] (ع اِ) تثنیه ٔ عذار. مذکور است در شعر ذوالرمة، دو کوه دراز از ریگ و یا دو دره . (از ناظم الاطباء).
اصابع عذاریلغتنامه دهخدااصابع عذاری . [ اَ ب ِ ع ِ ع َ را ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصابعالعذاری شود.
ابن عذاریلغتنامه دهخداابن عذاری . [ اِ ن ُ ع ِ ] (اِخ ) مورخ مائه ٔ هفتم هجری . او را کتابی در تاریخ بوده که تا زمان خویش ختم کرده است البیان المغرب فی اخبارالمغرب و از این کتاب اجزا
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عذاری . محمد مراکشی . رجوع به ابن عذاری مورخ ... شود.
نازک عذارلغتنامه دهخدانازک عذار. [ زُ ع ِ ] (ص مرکب ) که عذاری لطیف دارد. جوان نوخاسته که پوست صورتش لطیف است . که گونه ای شاداب و مو برنارسته دارد : ز دست شاهد نازک عذارعیسی دم شراب