عالم خاکلغتنامه دهخداعالم خاک . [ ل َ م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )کنایه از دنیا باشد. (برهان ) (آنندراج ). || جسد آدمی . (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
عالمفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. دنیا و آنچه در آن است؛ جهان؛ گیتی.٢. [مجاز] خَلق.٣. [قدیمی] روزگار. عالم آخرت: [مقابل ِدنیا] جهان دیگر؛ آن جهان. عالم امر: (فلسفه) عالم ملائکه؛ عالم ملکوت.
خاکیلغتنامه دهخداخاکی . (ص نسبی ، اِ) منسوب به خاک . (برهان قاطع) (آنندراج ). خلاف آبی ، چون حیوان خاکی . ج ، خاکیان : آب و خاک اجزای خاکی را همی کلی کندباز گه مر کل خاکی را همی
خاکلغتنامه دهخداخاک . (اِ) یکی از عناصر اربعه است و به عربی تراب خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج ) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 369) (فرهنگ جهانگیری ). بر طبق رأی قدماء طبیعت آن سرد و خشک
جرعه چینلغتنامه دهخداجرعه چین . [ ج ُ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) آن که جرعه برچیند. جرعه چیننده : جرعه برچیند آفتاب از خاک من هم از خاک جرعه چین باشم . خاقانی .برخاک در تو خون چشمم خاقا