عاشرلغتنامه دهخداعاشر. [ ش ِ ] (ع ص ) ده یک گیرنده . (منتهی الارب )(آنندراج ). || آنکه بر راه گمارند که از اموال بازرگانان صدقه گیرد. (تعریفات ). در شرع عاشر کسی را گویند که اما
اعشرلغتنامه دهخدااعشر. [ اَ ش َ ] (ع ص ) گول . (منتهی الارب ). گول و احمق . (ناظم الاطباء). احمق . (اقرب الموارد).
عاشرةلغتنامه دهخداعاشرة. [ ش ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث عاشر. || آیت دهم از ده آیت قرآن . ج ، عواشر و اعشارة. || (اِ) نصیب قمار و جز آن . (منتهی الارب ). || پر نوک بال مرغ . (منتهی الار
عاشرةلغتنامه دهخداعاشرة. [ ش ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث عاشر. || آیت دهم از ده آیت قرآن . ج ، عواشر و اعشارة. || (اِ) نصیب قمار و جز آن . (منتهی الارب ). || پر نوک بال مرغ . (منتهی الار
