عابیةلغتنامه دهخداعابیة. [ ی َ ] (ع ص ) زن نیکوروی حسنة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زن زیبا. گویند: جاریة عابیة. (اقرب الموارد).
اعبیةلغتنامه دهخدااعبیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ عبا. ج ِ عَباء، بمعنی گلیم خطدار. گول گران . ثقیل الجسم . فربه . (ناظم الاطباء).
