ذم ءلغتنامه دهخداذم ء. [ ذَم ْءْ ] (ع مص ) دشوار آمدن بر. روان گردیدن آب بینی بزغاله ، جاری شدن آب و مخاط بینی بزیچه . || (ص ، اِ) مرد نکوهیده .
ز مالغتنامه دهخداز ما. [ زَ / زَ ] (حرف اضافه + ضمیر) مخفف از ما. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به «از» و «ما» شود.
زمعلغتنامه دهخدازمع. [ زَ م َ ] (ع اِ) ج ِ زَمَعَة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به زمعة شود.
زمعلغتنامه دهخدازمع. [ زَ م َ ] (ع مص ) زائد شدن انگشت از معتاد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سرگشته و بی خود شدن از ترس ، عام است . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
ظمأیلغتنامه دهخداظمأی . [ ظَم ْ آ ] (ع ص ) تأنیث ظمآن . ظَمآنة. || ریح ظَمْأی ̍؛ باد زود تشنه کننده . خلاف لینة.
ظمآنلغتنامه دهخداظمآن . [ ظَم ْ ] (ع ص ) تشنه . ج ، ظِماء، ظُماء نادراً. || وجه ظَمآن ؛ روئی خشک و بی گوشت .
ظماءلغتنامه دهخداظماء. [ ظِ ] (ع ص ) ظماء بودن فصوص اسب ؛ بندهای آن سست و فروهشته و پرگوشت نبودن . || (مص ) تشنه یا سخت تشنه شدن . ظماءَة. || (اِمص ) ظِما. تشنگی : مرا چو تیغ ده
ظمأیلغتنامه دهخداظمأی . [ ظَم ْ آ ] (ع ص ) تأنیث ظمآن . ظَمآنة. || ریح ظَمْأی ̍؛ باد زود تشنه کننده . خلاف لینة.
ظمآنلغتنامه دهخداظمآن . [ ظَم ْ ] (ع ص ) تشنه . ج ، ظِماء، ظُماء نادراً. || وجه ظَمآن ؛ روئی خشک و بی گوشت .