ظلمتگویش اصفهانی تکیه ای: zolomât طاری: zolamât طامه ای: zolomât طرقی: zolamât کشه ای: zolomât نطنزی: zolomât
ظلمتلغتنامه دهخداظلمت . [ ظُ م َ ] (ع اِ) ظُلمة. تاریکی . ظلماء. دجی . تیرگی . مقابل روشنا و روشنائی : شبی دیرند ظلمت را مهیاچو نابینا در او، دو چشم بینا. رودکی .کجا نور و ظلمت
ظلمتگویش خلخالاَسکِستانی: zulumât دِروی: zulamât شالی: zulamât کَجَلی: târiki کَرنَقی: zolomât کَرینی: zəlmat کُلوری: zəlmât گیلَوانی: zulumât لِردی: gur/târiki
ظلمتگویش کرمانشاهکلهری: târmâiy گورانی: târmâiy سنجابی: târmâiy کولیایی: târmâiy زنگنه‌ای: târmâiy جلالوندی: târmâiy زوله‌ای: târmâiy کاکاوندی: târmâiy هوزمانوندی: târmâiy
ظَلَمْتُفرهنگ واژگان قرآنستم کردم (ظلم عبارت از رفتاري است ناشايسته و نا بجا در قبال چيزي يا کسي ،يا قرار دادن چيزي در غير از جايي که شايسته آن است . لذا نافرماني خداي سبحان را از جهت ا
ظلمتیانلغتنامه دهخداظلمتیان . [ ظُ م َ ] (اِ مرکب ) کنایه از بت پرستان و مخالفان مذهب حق باشد و طائفه ٔ ثنویان که نور و ظلمت را خداگویند و خالق خیر و شر نامند. (آنندراج ) (برهان ).
سه ظلمتلغتنامه دهخداسه ظلمت . [ س ِ ظُ م َ ] (اِ مرکب ) کنایه از تاریکی صلب و تاریکی شکم و تاریکی زهدان مادر است و آنرا سه ظلمات هم میگویند. (برهان ) (غیاث ) : فرش چو خور مهتاب را