طپانلغتنامه دهخداطپان . [طَ ] (نف ، ق ) بیقرار. بی آرام . مضطرب . طپنده . در حال طپیدن . ضجر. هلوع . (منتهی الارب ). تپان : طپان ماده بفتاد و نر برپریدبیامد همانجا که بد آرمید.ا
تپانلغتنامه دهخداتپان . [ ت َ ] (اِخ ) دهی از دهستان باباجانی است که در بخش ثلاث شهرستان کرمانشاهان و در 50 هزارگزی جنوب خاوری ده شیخ و 2 هزارگزی قلعه میرآباد واقع است . کوهستان
تپانلغتنامه دهخداتپان . [ ت َ ] (نف ) لرزان . مضطرب . بی آرام : ز نعره تپان گشت بر چرخ هوربدیگر جهان جنبش افتاد و شور. اسدی (گرشاسبنامه ٔ).|| تپاننده . || (اِ) چکشی که بدان کلوخ
طپانچهفرهنگ مترادف و متضاد۱. اسلحه کمری، پارابلوم، تپانچه، پیستوله، هفتتیر ۲. سیلی، لطمه ۳. سیلی زدن ۴. لطمه زدن
طپانچه زنانلغتنامه دهخداطپانچه زنان . [ طَ چ َ / چ ِ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال طپانچه زدن . طپانچه زننده : بفریاد از ایشان برآمد خروش طپانچه زنان بر سر و روی و دوش .سعدی (بوستان
طپانچه خوردنلغتنامه دهخداطپانچه خوردن . [ طَ چ َ / چ ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) سیلی خوردن . چک خوردن . طپنچه خوردن . لطمه خوردن . زخم با کف دست خوردن .- طپانچه از روزگار خوردن ؛ ر
طپانچه زنانلغتنامه دهخداطپانچه زنان . [ طَ چ َ / چ ِ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال طپانچه زدن . طپانچه زننده : بفریاد از ایشان برآمد خروش طپانچه زنان بر سر و روی و دوش .سعدی (بوستان
طپانچه خوردنلغتنامه دهخداطپانچه خوردن . [ طَ چ َ / چ ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) سیلی خوردن . چک خوردن . طپنچه خوردن . لطمه خوردن . زخم با کف دست خوردن .- طپانچه از روزگار خوردن ؛ ر
طپانچهلغتنامه دهخداطپانچه . [ طَ چ َ / چ ِ ] (اِ) طبانچه . اصلش تپانچه است . سیلی . چک . طپنچه . لطمة. زخم با کف دست . توگوشی . بناغوشی . بناگوشی (در تداول گناباد). طماچه : خان بز
طپانچه خوریلغتنامه دهخداطپانچه خوری . [ طَ چ َ / چ ِ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) طپانچه خوردن : چو از نان طبلی تهی شد تنم چو طبل از طپانچه خوری نشکنم .نظامی .