طلاةلغتنامه دهخداطلاة. [ طُ ] (ع اِ) شتر ماده ٔ گرگین . || لته پاره ای که بدان شتر را مالند. طلیاء. (منتهی الارب ).
تلعةلغتنامه دهخداتلعة. [ ت َ ع َ ] (ع اِ) پاره ٔ بلند از زمین و پشته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): کدخان مرتجل باعلی تلعة. (اقرب الموارد). || نشی
طلعةلغتنامه دهخداطلعة. [ طَ ع َ ] (ع اِ) یکی طلع. طلعت .- طَلعة ذِکر ؛ غلاف خرما. (از منتهی الارب ).
طلعةلغتنامه دهخداطلعة. [ طُ ل َ ع َ ] (ع ص ) نفس طُلعة؛ نفس سخت گیرنده ٔ چیزی و تفحص کننده ٔ آن و مایل بهوا. (منتهی الارب ). بسیار واقف بر چیزی . (منتخب اللغات ). || امراءة طلعة
کبرتةلغتنامه دهخداکبرتة. [ ک َ رَ ت َ ] (ع مص ) گوگرد آلودن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کبرت بعیره ، ای طلاه به . (منتهی الارب ).
طلیاءلغتنامه دهخداطلیاء. [ طَل ْ ] (ع اِ) زخمی است مانند ادرفن . || (ص ) گر: ناقة طلیاء؛ شتر ماده ٔ قطران مالیده و گرگین . || (اِ) لته ٔ پاره ای که بدان شتران را مالند. طلاة. (من
زبارجلغتنامه دهخدازبارج . [ زَ رِ ] (ع اِ) زیورها. ج ِ زبرج بمعنی زیور. || طلاها. ج ِ زبرج بمعنی طلا. || ابرهای نازک سرخ رنگ ج ِ زبرج بمعنی ابر نازک سرخ رنگ . رجوع به زبرج شود. |
تدجیللغتنامه دهخداتدجیل . [ ت َ ] (ع مص ) پوشیدن به چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پوشیدن چیزی را. (اقرب الموارد) (المنجد). || زراندود کردن شمشیر. (تاج المصادر
تغریةلغتنامه دهخداتغریة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) آزمندی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || طلا کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): غر
