طبیعت شناس
tabi'atšenās
معنی
۱. آنکه طبیعت را بشناسد.
۲. [قدیمی] طبیب؛ پزشک: ◻︎ امید عافیت آنگه بُوَد موافق عقل / که نبض را به طبیعتشناس بنمایی (سعدی: ۱۸۵).
دیکشنری
naturalist
۱. آنکه طبیعت را بشناسد.
۲. [قدیمی] طبیب؛ پزشک: ◻︎ امید عافیت آنگه بُوَد موافق عقل / که نبض را به طبیعتشناس بنمایی (سعدی: ۱۸۵).
naturalist