طبیخلغتنامه دهخداطبیخ . [ طِب ْ بی ] (ع اِ) خربزه (لغة فی البطیخ ). (منتهی الارب ) (آنندراج ). بِطّیخ .
طبیخلغتنامه دهخداطبیخ . [ طَ ] (ع اِ) پختنی . (السامی فی الاسامی ) (مهذب الاسماء). || نوعی از طعام عرب . || نوعی از شراب منصف که نیم جوشیده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (بحر
عمرةلغتنامه دهخداعمرة. [ ع َ رَ ] (اِخ ) بنت طبیخ . از راویان حدیث از علی بن ابی طالب (ع ) بوده است . رجوع به طبقات ابن سعد و اعلام النساء شود.
عرنلغتنامه دهخداعرن . [ ع ِ ] (ع اِ) بوی طبیخ . (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد). بوی طبیخ یا بطیخ . (ناظم الاطباء).
ابوالمننلغتنامه دهخداابوالمنن . [ اَ بُل ْ م ِ ن َ ] (ع اِ مرکب ) مرق طبیخ . (المرصع). (شاید: ابوالمُنَی ).
عرمةلغتنامه دهخداعرمة. [ ع َ رَ م َ ] (ع اِ) بوی طبیخ . (منتهی الارب ). بوی طبیخ و چیز پخته شده . (از اقرب الموارد). || خرمن کوفته ٔ گرد کرده از باد صاف و پاک نانموده . (منتهی ا
بیقةلغتنامه دهخدابیقة. [ ق َ ] (ع اِ) دانه ای است سبز کلانتر از کرسنه نان و طبیخ آن را میخورند و آن را مقشر کرده به گاوان دهند و گاوان را چاق و فربه کند. (منتهی الارب ).