لغتنامه دهخدا
طبعی . [ طَ ] (اِخ ) اصفهانی . تخلص یکی ازشعرای ایران است ، نامش عبداﷲ وی از اهالی اصفهان بود، در اوایل عبدی و بعد طبعی تخلص میکرد. از اوست :سیل اشکم گرهی در دل جیحون زده است تیر آهم به صف چرخ شبیخون زده است لاله از خجلت همچشمی داغ دل من زین چمن خیمه برون برده