طاطلغتنامه دهخداطاط. (اِخ ) نام صاب پسرحضرت ادریس پیغمبر است که طبق روایات ، فرقه ٔ صابی را به او منسوب دانسته اند. (عیون الانباء ج 1 ص 215).
طاطلغتنامه دهخداطاط. (اِخ ) نام مردی که هرمس یکی از کتب خود را در صناعت کیمیا بدو خطاب کرده . (فهرست ابن الندیم ).
طاطلغتنامه دهخداطاط. (ع ص ) مرد دراز. (مهذب الاسماء) (منتخب اللغات ). مرد درازبالا. (منتهی الارب ). || مرد سخت خصومت . (منتخب اللغات ). || مرد متکبر. (اقرب الموارد). || دلاور.
تاتلغتنامه دهخداتات . (اِخ ) قومی پارسی . (مازندران و استراباد رابینو ص 63 بخش انگلیسی ). فارسی زبانان ، طایفه ای از ایرانیان . اهالی ولایات شمالی که به لهجه ٔ محلی سخن رانند م
تاتلغتنامه دهخداتات . (پسوند) مزید مؤخر (پساوند) است و جداگانه معنی ندارد. و در فارسی امروز متداول نیست این مزید مؤخر، آخر بعضی از کلمات بصورت «داد» آید:... داد در جزء دوم خر
تاتلغتنامه دهخداتات . (حرف اضافه + ضمیر) از «تا» و ضمیرمتصل بمعنی «تاترا» ضمایر متصل که به اسم و فعل متصل می شوند گاهی در ضرورت شعری که جمله مقلوب می شود بحرف (نظیر: تا، اگر، ا
تاتفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهتا تو را: ◻︎ دردستانی کن و درمان‌دهی / تات رسانند به فرمان‌دهی (نظامی۱: ۴۳).
الطاطلغتنامه دهخداالطاط. [ اِ ] (ع مص ) پوشیدن . (تاج المصادر بیهقی ). پنهان داشتن . (منتهی الارب )(آنندراج ). پوشانیدن و پنهان داشتن از کسی . (از اقرب الموارد). بازماندن غریم از
طأطاءةلغتنامه دهخداطأطاءة. [ طَءْ طَ ءَ ] (ع مص ) پست نمودن سر را. فروافکندن سر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). سر پست کردن چنانکه در رکوع کنند. (غیاث اللغات ). سر در پیش افکندن .
طأطاءلغتنامه دهخداطأطاء. [ طَءْ طَءْ ] (ع ص ، اِ) جای پست که بپوشد درآینده را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زمین نشیب . (مهذب الاسماء). زمین پست . (صراح ). زمین پست که هرکه در آن
طآطرلغتنامه دهخداطآطر. [ طِ آ ] (معرب ، اِ) معرب تآتر.محلی که آثار درامی و غیره در آن نمایش داده شود.
الطاطلغتنامه دهخداالطاط. [ اِ ] (ع مص ) پوشیدن . (تاج المصادر بیهقی ). پنهان داشتن . (منتهی الارب )(آنندراج ). پوشانیدن و پنهان داشتن از کسی . (از اقرب الموارد). بازماندن غریم از
طأطاءةلغتنامه دهخداطأطاءة. [ طَءْ طَ ءَ ] (ع مص ) پست نمودن سر را. فروافکندن سر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). سر پست کردن چنانکه در رکوع کنند. (غیاث اللغات ). سر در پیش افکندن .
طأطاءلغتنامه دهخداطأطاء. [ طَءْ طَءْ ] (ع ص ، اِ) جای پست که بپوشد درآینده را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زمین نشیب . (مهذب الاسماء). زمین پست . (صراح ). زمین پست که هرکه در آن
طآطرلغتنامه دهخداطآطر. [ طِ آ ] (معرب ، اِ) معرب تآتر.محلی که آثار درامی و غیره در آن نمایش داده شود.