طائعلغتنامه دهخداطائع.[ ءِ ] (ع ص ) طیِّع. فرمانبردار. (منتهی الارب ). خواهان ، و منه جاءَ فلان طائعاً غیرُ مکره . ج ، ُطوَّع . (منتهی الارب ). گردن نهاده . فرمانبرنده : قالتاأ
تائعلغتنامه دهخداتائع. [ ءِ ] (ع ص ) از تَوع یعنی مسکه یافله بپاره ٔ نان برگیرنده . (از منتهی الارب ). || از تَیع بمعنی بیرون آمدن قی . (منتهی الارب ).
طائع للّهلغتنامه دهخداطائع للّه . [ ءِ ع ُ لِل ْ لاه ] (اِخ ) (الَ ...) عبدالکریم بن الفضل بن جعفربن احمد، امیرالمؤمنین الطائع للّه بن المطیعبن المقتدربن المعتضد. بیست وچهارمین خلیف
الطائعلغتنامه دهخداالطائع. [ اَطْ طا ءِ ع ُ لِل ْ لاه ] (اِخ )لقب بیست و چهارمین خلیفه ٔ عباسی . رجوع به طائعﷲ و ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1272 ص 285 و 286 و 279 شود.
طائع للّهلغتنامه دهخداطائع للّه . [ ءِ ع ُ لِل ْ لاه ] (اِخ ) (الَ ...) عبدالکریم بن الفضل بن جعفربن احمد، امیرالمؤمنین الطائع للّه بن المطیعبن المقتدربن المعتضد. بیست وچهارمین خلیف
الطائعلغتنامه دهخداالطائع. [ اَطْ طا ءِ ع ُ لِل ْ لاه ] (اِخ )لقب بیست و چهارمین خلیفه ٔ عباسی . رجوع به طائعﷲ و ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1272 ص 285 و 286 و 279 شود.
