ضعیف البنیهفرهنگ انتشارات معین(ضَ فُ لْ . بُ یِ) [ ع . ضعیف - البنیة ] (ص .) دارای بنیة ضعیف ، بی حال و ناتوان ، فاقد قوت .
ضعیفلغتنامه دهخداضعیف . [ ض َ ] (ع ص ) سست . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ) (مهذب الاسماء). ناتوان . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). نزیف . (دهار). ضعضاع . خَوّار. مسخول . روبع.
ضفافةلغتنامه دهخداضفافة. [ ض َ ف َ ] (ع ص ) مرد گول و بیعقل . (منتهی الارب ) ضعیف الرأی . (مهذب الاسماء).
ابونصرلغتنامه دهخداابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) فارابی . ابن ابی اصیبعه در عیون الانباء گوید: محمدبن محمدبن اوزلغبن طرخان . از شهر فاراب است و آن شهریست از بلاد ترک در زمین خراسان و
ابیوردیلغتنامه دهخداابیوردی . [ اَ وَ ] (اِخ ) محمدبن احمد الأبیوردی الکوفنی و کوفن یکی از قراء ابیورد است و یاقوت گوید: ابوالمظفر محمدبن ابی العباس احمدبن محمد ابی العباس احمدبن
خفاثللغتنامه دهخداخفاثل . [ خ ُ ث ِ ] (ع ص ) مرد سست رای ضعیف البدن . (منتهی الارب )(از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : رجل خفاثل .