ضبةلغتنامه دهخداضبة. [ ض َب ْ ب َ ] (اِخ ) ابن ادّبن طابخةبن الیاس بن مضر. جدی جاهلی ، سعد و سعید از پسران ویند. مسکن ایشان در شمال نجد بود و در دوران اسلامی بعراق منتقل شدند و
ضبةلغتنامه دهخداضبة. [ ض َب ْ ب َ ] (اِخ ) دهی است به تهامة. (منتهی الارب ). نام زمینی است و گویند دیهی است بتهامه بکنار دریا بدان سوی شام ، و برابر آن ده دیگری است بنام بدا و
ضبةلغتنامه دهخداضبة. [ ض َب ْ ب َ ] (ع اِ) سوسمار ماده یا یک سوسمار. (منتهی الارب ). ضبة المکون ؛ سوسمار که خایه بسیار دارد در شکم . (مهذب الاسماء). || شکوفه ٔ خرما که گل نکرده
ضبةلغتنامه دهخداضبة. [ ض َب ْ ب َ ] (ع اِ) سوسمار ماده . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). || آهن در. حلقه ٔ در. بَش . پَش . آهن جامه . آهن که بر در زنند. ج ، ضباب . (مهذب الاسماء
ظبةلغتنامه دهخداظبة. [ ظُ ب َ ] (ع اِ) دَم شمشیر یا طرف تیزی آن یا دَم سنان و مانند آن .ج ، اَظْب (اَظْبی )، ظُبات ، ظُبون ، ظِبون ، ظُبی ̍.
حزیز ضبةلغتنامه دهخداحزیز ضبة. [ ح َ زِ ض ُب ب َ ] (اِخ ) نام موضعی است به دیار بنی ضبة. (معجم البلدان ).
حفر ضبةلغتنامه دهخداحفر ضبة. [ ح َ ف َ رُ ض َب ْ ب َ ] (اِخ ) چاههای آبی دورتک باشند منسوب به ضبةبن ادبن الیاس بن مضر در نواحی شواجن . (منتهی الارب ) (معجم البلدان ).
حزیز ضبةلغتنامه دهخداحزیز ضبة. [ ح َ زِ ض ُب ب َ ] (اِخ ) نام موضعی است به دیار بنی ضبة. (معجم البلدان ).
حفر ضبةلغتنامه دهخداحفر ضبة. [ ح َ ف َ رُ ض َب ْ ب َ ] (اِخ ) چاههای آبی دورتک باشند منسوب به ضبةبن ادبن الیاس بن مضر در نواحی شواجن . (منتهی الارب ) (معجم البلدان ).
قباعلغتنامه دهخداقباع . [ ق ُ ] (اِخ ) لقب ابن ضبه ٔ جاهلی بدان جهت که گول ترین اهل زمان خود بوده . (منتهی الارب ).
