صیدگاهلغتنامه دهخداصیدگاه . [ ص َ/ ص ِ ] (اِ مرکب ) شکارگاه . جای صید. جائی که شکار بدانجا برود. نخجیرگه : صیدگاه ملک دادگر عادل رابازنشناختم امروز همی از محشر. فرخی .گر خاک صیدگاهش بگذارد آسمانها<br
شداةلغتنامه دهخداشداة. [ ش ُ ] (ع اِ) بیخودی و بیهوشی . (منتهی الارب ). شداه ، حیرت و دهش . (از اقرب الموارد).
شداةلغتنامه دهخداشداة. [ ش ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ شاد. راننده یا حدی خواننده برای شتر. (از اقرب الموارد).
شذاةلغتنامه دهخداشذاة. [ ش َ ] (ع اِ) یک مگس . مگس سگ . (زمخشری ). ج ، شذا. (منتهی الارب ). || بقیه ٔ توانائی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (ص ) مرد بدخو و تندمزاج که شر رساند و در بعضی از نسخ «الشی ٔ الخلق »؛ «چیز کهنه » آمده و آن غلط است . (از تاج العروس ). مرد بدخو. (منتهی الارب )
سداةلغتنامه دهخداسداة. [ س َ ] (ع اِ) تارجامه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). شود. || تری شب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، اسدیة. رجوع به سدی شود. || ما انت بلحمة و لا سداة؛ یعنی نه زیان داری نه سود. (اقرب الموارد). رجوع به سدی شود.
صیدیابلغتنامه دهخداصیدیاب . [ ص َ ] (اِ مرکب ) جائی که صید در آنجا یافت شود. مکانی که صید در آنجا است . صیدگاه : شاه در آن ناحیت صیدیاب دید دهی چون دل دشمن خراب .نظامی .
معنبر شدنلغتنامه دهخدامعنبر شدن .[ م ُ عَم ْ ب َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) به عنبر آغشته شدن .عنبر آلوده شدن . معطر گشتن . خوشبو شدن : نوک کلک از شرح خلق او معنبر می شودصدر شرع از فر جاه او مزین آمده ست . جمال الدین عبدالرزاق .معنبر شد از گرد
مهمان نوازلغتنامه دهخدامهمان نواز. [ م ِن َ ] (نف مرکب ) که به خدمت و تیمار مهمان قیام و اهتمام دارد. دوستدار مهمان . مهمان پرست . کسی که مهمان خود را مورد تفقد و پذیرایی قرار می دهد : پرستش نمودند با صد نیاززهی میزبانان مهمان نواز. نظامی .<
صیدگهلغتنامه دهخداصیدگه . [ ص َ / ص ِ گ َه ْ ] (اِ مرکب )صیدگاه . شکارگاه . جای صید. مکان نخجیر : هیچ شه را بجهان صیدگهی بود چنین هیچ شه کرد چنین صید به آفاق اندر. فرخی .صیدگه شاه جهان را خوش چراگاه
