صواحةلغتنامه دهخداصواحة.[ ص ُوْ وا ح َ ] (ع اِ) موی کفیده و پریشان . (منتهی الارب ). ما تشقق من الشعر و تناثر. (اقرب الموارد).
سواءةلغتنامه دهخداسواءة. [ س َ ءَ ] (ع اِ) عورت و رسوایی . (منتهی الارب ) (صراح اللغة). || سخت بدن . (منتهی الارب ). || زنا. (منتهی الارب ). || خوی زشت . (منتهی الارب ) (صراح اللغة). ج ، سؤات .
سواعلغتنامه دهخداسواع . [ س ُ ] (اِخ ) نام بت قوم نوح علیه السلام که بصورت زنی بود. (غیاث ) (ترجمان القرآن ). نام بتی ازقبیله ٔ هذیل . (مفاتیح ) (معجم البلدان ) : بت پرست صورتی در خانه ٔ مکر و حیل با منات و با سواع و لات و با عزی منم .سعدی
سوگاهلغتنامه دهخداسوگاه . (اِخ ) دهی است جزء دهستان رودبار بخش معلم کلایه ٔ شهرستان قزوین . دارای 101 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ دینه رود. محصول آنجا غلات ، زغال اخته و انگور است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
شواءةلغتنامه دهخداشواءة. [ ش ِ ءَ ] (ع اِ) قطعه ای از شواء. (از اقرب الموارد). یک قطعه گوشت کباب شده . (ناظم الاطباء). قطعه ای از بریانی . (مهذب الاسماء). و رجوع به شواء شود.