صنملغتنامه دهخداصنم . [ ص َ ن َ ] (ع اِ) بت . (منتهی الارب ) (غیاث ) (دهار). وثن . فغ. بُد. ج ، اصنام : خم آورده از بار شاخ سمن صنم شد گل و گشته بلبل شمن . فردوسی .وثاق او چو ب
صنملغتنامه دهخداصنم . [ ص َ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان پائین جام بخش تربت جام شهرستان مشهد، واقع در 21000 گزی جنوب خاوری تربت جام و 4000 گزی شمال جاده ٔ شوسه ٔ نظامی تربت ج
سنملغتنامه دهخداسنم . [ س َ ن ِ ] (ع ص ) گیاه که شکوفه آورده باشد. || شتر بلندکوهان . || ماء سنم ؛ آب که بر روی زمین باشد. || (مص ) بزرگ کوهان گردیدن شتر. (منتهی الارب ) (آنندر
صنم پیکرلغتنامه دهخداصنم پیکر. [ ص َ ن َ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) معشوقه ای که پیکر او در زیبایی چون بت بود.بت اندام . بت پیکر. همانند بت در زیبائی : ساقی صنم پیکر شده باده صلیب آو
صنم خانهلغتنامه دهخداصنم خانه . [ ص َ ن َ ن َ /ن ِ ] (اِ مرکب ) بتخانه . بتکده . جای بت : کسانی که از راه خدمتگری کنند آن صنم خانه را چاکری . نظامی .رنگ هر گنبدی جداگانه خوشتر از رن
صنم پرستلغتنامه دهخداصنم پرست . [ ص َ ن َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) بت پرست . پرستنده ٔ صنم : گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین گفتا بکوی عشق همین و همان کنند. حافظ.رجوع به صنم شود.
صنم پیکرلغتنامه دهخداصنم پیکر. [ ص َ ن َ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) معشوقه ای که پیکر او در زیبایی چون بت بود.بت اندام . بت پیکر. همانند بت در زیبائی : ساقی صنم پیکر شده باده صلیب آو
صنم خانهلغتنامه دهخداصنم خانه . [ ص َ ن َ ن َ /ن ِ ] (اِ مرکب ) بتخانه . بتکده . جای بت : کسانی که از راه خدمتگری کنند آن صنم خانه را چاکری . نظامی .رنگ هر گنبدی جداگانه خوشتر از رن
صنم پرستلغتنامه دهخداصنم پرست . [ ص َ ن َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) بت پرست . پرستنده ٔ صنم : گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین گفتا بکوی عشق همین و همان کنند. حافظ.رجوع به صنم شود.
صنم شکنلغتنامه دهخداصنم شکن . [ ص َ ن َ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) بت شکن . شکننده ٔ بت : محمود سومنات گشای صنم شکن از غرو سی گزی بسنان زره گزار. سوزنی .رجوع به صنم شود.