صاعقهلغتنامه دهخداصاعقه .[ ع ِ ق َ ] (ع اِ) برقی که از ابر بر زمین افتد. پاره ٔ آتش هلاک کننده که از آسمان فرودآید با بانگ سخت . (ترجمان القرآن جرجانی ص 63). بانگی است با آتش و گ
ساعقهگویش اصفهانی تکیه ای: barq طاری: barq طامه ای: sâɂeqa / barq طرقی: sâɂeqa / barq کشه ای: barq نطنزی: sâɂeqa
صاعقه آسالغتنامه دهخداصاعقه آسا. [ ع ِ ق َ / ق ِ ] (ص مرکب ) صاعقه مانند. شبیه به صاعقه در تندی و سرعت .