شیوخلغتنامه دهخداشیوخ . [ ش ُ / شیو ] (ع اِ) ج ِ شیخ . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : غیر من پیشت چو سنگ است و کلوخ گر صبی و گر جوان و گر شیوخ . مولوی .|| ج ِ شی
شیوخیةلغتنامه دهخداشیوخیة. [ ش ُ خی ی َ ] (ع مص ) شیخ . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شیخ (ع مص ) شود.
شیوخةلغتنامه دهخداشیوخة. [ ش ُ خ َ ] (ع مص ) مصدر به معنی شیخ . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). پیر شدن . || خواجه گردیدن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). رجوع به شیخ (ع مص ) شود.
حبق الشیوخلغتنامه دهخداحبق الشیوخ . [ ح َب َ قُش ْ ش ُ ] (ع اِ مرکب ) ریحان الشیوخ . مرد. مرد خوش . مرد رشگ . (منتهی الارب ) (داود ضریر انطاکی ). مرد ریحانی . برسفایج . تب بُر.
شیوخیةلغتنامه دهخداشیوخیة. [ ش ُ خی ی َ ] (ع مص ) شیخ . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شیخ (ع مص ) شود.
شیوخةلغتنامه دهخداشیوخة. [ ش ُ خ َ ] (ع مص ) مصدر به معنی شیخ . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). پیر شدن . || خواجه گردیدن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). رجوع به شیخ (ع مص ) شود.
حبق الشیوخلغتنامه دهخداحبق الشیوخ . [ ح َب َ قُش ْ ش ُ ] (ع اِ مرکب ) ریحان الشیوخ . مرد. مرد خوش . مرد رشگ . (منتهی الارب ) (داود ضریر انطاکی ). مرد ریحانی . برسفایج . تب بُر.
