شیله سرلغتنامه دهخداشیله سر. [ ل ِ س َ ] (اِخ ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان بندرانزلی . سکنه ٔ آن 503 تن . راه آن ماشین رو. آب آن از چاه و رودخانه ٔ شفارود است . (از فرهنگ جغرافیا
شیلهلغتنامه دهخداشیله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) برنج آش . || دارویی که افسنتین نیز گویند. (ناظم الاطباء). || شلمک . (فرهنگ فارسی معین ). گیاهی از تیره ٔ گندمیان . رجوع به شلمک شود.
شیلهلغتنامه دهخداشیله . [ ل َ / ل ِ ] (هندی ، اِ) نوعی از قماش . (ناظم الاطباء) : دو تاره زکر برکه آمد برون دگرگونه و شیله از حد فزون . نظام قاری .از گلفتنت عقد نیاید به شماری ت
شیلهلغتنامه دهخداشیله . [ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش چهاردانگه ٔ شهرستان ساری . سکنه ٔ آن 340 تن . آب آن از چشمه . صنایع دستی زنان ، شال وکرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ا
شیلهلغتنامه دهخداشیله .[ ل َ ] (اِخ ) نام مردابی است به سیستان که آب شور راکد دارد و هیرمند در آن می ریزد. (یادداشت مؤلف ).
شیله پیلهلغتنامه دهخداشیله پیله . [ ل َ / ل ِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) مکر و دستان .نفاق و دورویی : آدم بی شیله پیله ای است ؛ یعنی یکرو و راست و درستکار است . (یادداشت مؤلف
خان قللغتنامه دهخداخان قل . [ ] (اِخ ) شیله ای است بفاصله ٔ 28500 گزی در جنوب غرب قریه ٔ نیک در علاقه ٔ حکومت درجه ٔ 4 یکاولنگ مربوط بحکومت کلان دایزنگی ولایت کابل . آب آن به دریا
تامارلغتنامه دهخداتامار. (اِخ ) (به عبری درخت خرما). اسم زنی است که به دو نفر از اولاد یهودا یعنی «عیرو» بعد از فوت او به «اونان » تزویج شد و چون اونان سرای فانی را بدرود گفت ، پ
ساده دللغتنامه دهخداساده دل . [ دَ / دِ دِ ] (ص مرکب ) مردم صادق و بی نفاق . (برهان ) (آنندراج ). بی نفاق . (رشیدی ). ساده لوح . ساده جگر. سینه صاف . (مجموعه ٔ مترادفات ). ساده . س