شیلهلغتنامه دهخداشیله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) برنج آش . || دارویی که افسنتین نیز گویند. (ناظم الاطباء). || شلمک . (فرهنگ فارسی معین ). گیاهی از تیره ٔ گندمیان . رجوع به شلمک شود.
شیلهلغتنامه دهخداشیله . [ ل َ / ل ِ ] (هندی ، اِ) نوعی از قماش . (ناظم الاطباء) : دو تاره زکر برکه آمد برون دگرگونه و شیله از حد فزون . نظام قاری .از گلفتنت عقد نیاید به شماری ت
شیلهلغتنامه دهخداشیله . [ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش چهاردانگه ٔ شهرستان ساری . سکنه ٔ آن 340 تن . آب آن از چشمه . صنایع دستی زنان ، شال وکرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ا
شیلهلغتنامه دهخداشیله .[ ل َ ] (اِخ ) نام مردابی است به سیستان که آب شور راکد دارد و هیرمند در آن می ریزد. (یادداشت مؤلف ).
شیله گشادلغتنامه دهخداشیله گشاد. [ ل ِ گ ُ ] (اِخ ) دهی است از بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه . سکنه ٔ آن 144 تن . آب آن از قنات . راه آن ماشین رو. صنایع دستی آن کرباس بافی است . (از ف
شیله گشادلغتنامه دهخداشیله گشاد. [ ل ِ گ ُ ] (اِخ ) دهی است از بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه . سکنه ٔ آن 144 تن . آب آن از قنات . راه آن ماشین رو. صنایع دستی آن کرباس بافی است . (از ف
شیله و پیلهلغتنامه دهخداشیله و پیله .[ ل َ / ل ِ وُ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) (اصطلاح عامیانه ) سوسه . شایبه . مکر. خدعه : آدم بی شیله وپیله ای است . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع
شیله پیلهلغتنامه دهخداشیله پیله . [ ل َ / ل ِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) مکر و دستان .نفاق و دورویی : آدم بی شیله پیله ای است ؛ یعنی یکرو و راست و درستکار است . (یادداشت مؤلف
