مکودلغتنامه دهخدامکود. [م َ ] (ع ص ) ناقه که شیر وی کم نشود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ماده شتری که دائماً شیردهد. (از اقرب الموارد). || گوسفند که شیرش اندک ش
