شیشکیلغتنامه دهخداشیشکی . [ شی ش َ ] (اِ) عفط. آوازی چون آواز تیز که از میان دو لب فراهم کرده برآورند، تخفیف گفتار یا کردار کسی را. به عنوان مسخره و تحقیر کسی صدای تیز از دهان بر
شیشکیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهصدایی شبیه صدای باد شکم که برای مسخره کردن کسی از دهان ایجاد می‌کنند. شیشکی بستن: (مصدر لازم) [عامیانه] صدای مخصوص از دهن درآوردن و کسی را مسخره کردن.
شیشکی انداختنلغتنامه دهخداشیشکی انداختن . [ شی ش َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) شیشکی بستن . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شیشکی بستن شود.
شیشکی انداختنلغتنامه دهخداشیشکی انداختن . [ شی ش َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) شیشکی بستن . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شیشکی بستن شود.
شیشکی بستنلغتنامه دهخداشیشکی بستن . [ شی ش َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) اضراط. یعنی به دهان حکایت صوت ضراط کردن و بدان فسوس کردن و خوار شمردن کسی را. با دهان آوازی چون تیز برآوردن ، و بیشتر
شیشکی بندلغتنامه دهخداشیشکی بند. [ شی ش َ ب َ ] (نف مرکب ) آنکه کسی را شیشکی ببندد. آنکه تحقیر و استهزاء کسی را آواز تیز از دهان برآرد. || (حامص مرکب ) به معنی شیشه بند کردن است .(از