شیرآبلغتنامه دهخداشیرآب . (اِ مرکب ) شیرِ آب . شیر. شیرابه . شیر و لوله ای که آب از آن جریان یابد. (یادداشت مؤلف ). رجوع به شیر شود. || در اصطلاح رختشویان ، آب کم : شیرآب یا شیر
شیرآبادلغتنامه دهخداشیرآباد. (اِخ ) دهی است از بخش طبس شهرستان مشهد. سکنه ٔ آن 126 تن . آب آن از قنات . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
شیرآبادلغتنامه دهخداشیرآباد. (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان ارومیّه . سکنه ٔ آن 220 تن . آب آن از نازلوچای . راه آن ارابه رو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
شیرآبهلغتنامه دهخداشیرآبه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) شیرآب . آب کم . (یادداشت مؤلف ). آبی کم که پس از شستن جامه بار دیگر آنرا بدان آب شویند. || آبی که کمی آب صابون در آن است . (ی
شیرآبادلغتنامه دهخداشیرآباد. (اِخ ) دهی است از بخش طبس شهرستان مشهد. سکنه ٔ آن 126 تن . آب آن از قنات . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
شیرآبادلغتنامه دهخداشیرآباد. (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان ارومیّه . سکنه ٔ آن 220 تن . آب آن از نازلوچای . راه آن ارابه رو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
شیرآبادلغتنامه دهخداشیرآباد. (اِخ ) دهی است از بخش رامیان شهرستان گرگان . سکنه ٔ آن 190 تن . آب آن از رودخانه و چشمه . صنایع دستی آنجا پارچه های نخی و ابریشمی است . (از فرهنگ جغراف
شیرآبادلغتنامه دهخداشیرآباد. (اِخ ) دهی است از بخش سیمینه رود شهرستان همدان . سکنه ٔ آن 135 تن . آب آن از چشمه . صنایع دستی زنان جاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).
