شگوفهلغتنامه دهخداشگوفه . [ ش ِ ف َ / ف ِ ] (اِ) شکوفه . (ناظم الاطباء). گل درخت میوه . || مطلق غنچه و گل . (آنندراج ). رجوع به شکوفه شود.- شگوفه رنگ ؛ کنایه از سفید است . (آنند
شکوفهگویش اصفهانی تکیه ای: gol طاری: šekufa طامه ای: šokufa طرقی: šüküfa کشه ای: šokufa نطنزی: šokufa
شگفهلغتنامه دهخداشگفه . [ ش ِ گ ُ ف َ / ف ِ ] (اِ) شکوفه . (ناظم الاطباء). مخفف شگوفه . صورتی از شکوفه . رجوع به شکوفه شود.