شگفتلغتنامه دهخداشگفت . [ ش ِ گ ِ / گ ُ] (اِ) تعجب . تحیر. (ناظم الاطباء). تعجب . (برهان ). تعجب و حیرت است و با لفظ دیدن و بودن و داشتن مستعمل . (آنندراج ) : به شگفتم از آن دو
شگفتفرهنگ فارسی طیفیمقوله: احساسات فردی فت، شگفتی، تعجب، اعجاب، حیرت، بهت، تحیر ستایش، تحسین، عشق، پرستش پریشانی، حیرانی، سرگشتگی، اضطراب حرمت، ترس آمیخته با احترام، شیفتگی، خشیت،