شگاهلغتنامه دهخداشگاه . [ ش َ ] (اِ) شگا. ترکش . تیردان .کیش و جعبه . (ناظم الاطباء) (از برهان ) (آنندراج ).
شاهفرهنگ انتشارات معین[ په . ] (اِ.)1 - سلطان ، فرمانروا. 2 - هر چیز مهم و بزرگ . ؛ ~رخ زدن کنایه از: الف - فرصت را غنیمت شمردن . ب - غلبه یافتن . ؛با ~پالوده نخوردن کنایه از: خ
عنوان دانشگاهیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: احساسات فردی شگاهی، دکتر، کارشناس ارشد، فوق لیسانس، کارشناس، لیسانس، کاردان، فوق دیپلم