شگاللغتنامه دهخداشگال . [ ش ِ ] (اِ) شکاف و سوراخهای عمیق که به سبب سیل و توجبه در زمین بهم رسد. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) : چگونه یازد بدخواه ب
شگاللغتنامه دهخداشگال . [ ش ُ ] (اِ) زغال . انگِشت . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) : گردد از فرّ شما گوهر الماس جمدگردد از سهم شما دانه ٔ یاقوت ش
شگاللغتنامه دهخداشگال . [ ش َ ] (اِ) شغال . (آنندراج ) (از برهان ) (غیاث ) (از فرهنگ جهانگیری ). جنسی از روباه و به سگ ماند و سرخ گون باشد و موی او نیز با موی روباه بیامیزند. (ل
شگالیولغتنامه دهخداشگالیو. [ ش ُ ل ْ ] (اِ) هر چیز را گویند که بر روی اخگر آتش پزند از نان و گوشت و غیر آن . (آنندراج ) (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ).
شگالهلغتنامه دهخداشگاله . [ ش َ ل َ / ل ِ ](اِ) همه . تمام . جملگی . (ناظم الاطباء). تمام . همه . (آنندراج ) (برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) : گر بوزد خوش نسیم شانک بادام سیم نثارت
شگالیوفرهنگ انتشارات معین(شُ) (اِ.) = سکالیو. سکارو. سکالو: آن چه که بر روی اخگر آتش پزند از نان و گوشت و جز آن .
شگالیولغتنامه دهخداشگالیو. [ ش ُ ل ْ ] (اِ) هر چیز را گویند که بر روی اخگر آتش پزند از نان و گوشت و غیر آن . (آنندراج ) (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ).
شگالهلغتنامه دهخداشگاله . [ ش َ ل َ / ل ِ ](اِ) همه . تمام . جملگی . (ناظم الاطباء). تمام . همه . (آنندراج ) (برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) : گر بوزد خوش نسیم شانک بادام سیم نثارت
ابن آویلغتنامه دهخداابن آوی . [ اِ ن ُ وا ] (ع اِ مرکب ) شغال . شگال . کلب برّی . شار. ابووائل . دَاءَلان . تور. ذئب الارمن . توره . (مهذب الاسماء). گال . اهمر. چغال . چغّال : پس آ
