شکوهنجلغتنامه دهخداشکوهنج . [ ش ِ هََ ] (اِ) خارسه پهلویی که خارخسک نیز گویند. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از برهان ). خارخسک . (فرهنگ جهانگیری ). شکوهه . خسک . خار آهنین که بر
شکرهنجلغتنامه دهخداشکرهنج . [ ش َ ک َ هََ ] (اِ مرکب ) شکرهنگ . خارخسک . (ناظم الاطباء). معرب شکرهنگ است که خسک باشد و آن خاری است سه پهلو و به این معنی بجای «ر»، «و» هم آمده . (ب
شکوهجلغتنامه دهخداشکوهج . [ ش َ / ش ِ هََ ](اِ) شکوهنج . حسک . خسک . خارخسک . حمص الامیر. (یادداشت مؤلف ). خسک است . (منتهی الارب ). اسم معرب خسک است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجو
شکوهندگیلغتنامه دهخداشکوهندگی . [ ش ُ هََ دَ / دِ ] (حامص ) اظهار بزرگی کردن . (آنندراج ) (برهان ). اظهار بزرگی . بزرگواری . حشمت و اعتبار. (ناظم الاطباء). || سخن شنیدن . || زیبایی
شکوهندهلغتنامه دهخداشکوهنده . [ ش ِ هََ دَ / دِ ] (نف ) بیمناک . ترسناک . هراسان . ترسان . (ناظم الاطباء). بیم دارنده . ترسنده . (آنندراج ) (برهان ) (فرهنگ فارسی معین )[ : زحل دلال
شکوهناکلغتنامه دهخداشکوهناک . [ ش ُ ] (ص مرکب ) باشکوه . باجلال . بامهابت . (ناظم الاطباء). شکوهمند. رجوع به شکوهمند شود.
شکوهجلغتنامه دهخداشکوهج . [ ش َ / ش ِ هََ ](اِ) شکوهنج . حسک . خسک . خارخسک . حمص الامیر. (یادداشت مؤلف ). خسک است . (منتهی الارب ). اسم معرب خسک است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجو
سکوهنجلغتنامه دهخداسکوهنج . [ س ُ هََ ] (اِ) خارخسک را گویند و آن خاری باشد سه گوشه . (برهان ) (آنندراج ) (جهانگیری ). رجوع به شکوهنج شود.
خارخسکفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگیاهی بیابانی شبیه بوتۀ هندوانه، با خارهای سه‌پهلو به‌اندازۀ نخود و شاخه‌هایی که بر روی زمین می‌خوابد؛ سیالخ؛ سه‌کوهک؛ سکوهنچ؛ شکوهنج؛ جسمی.
حسکلغتنامه دهخداحسک . [ ح َ س َ ] (معرب ، اِ) (معرب از خسک فارسی ).بستیناج . خسک . خارخسک . (بحرالجواهر). خار مغیلان . (صراح ). ضرس العجوز. شکوهه . (حبیش تفلیسی ). خنجک . خار.
خارخسکلغتنامه دهخداخارخسک . [ خ َ س َ ] (اِمرکب ) خاری باشد سه پهلو بهترین آن بستانی بود و آن را مغربیان حمص الامیر خوانند معتدل است و آن را در جای که کک بسیار باشد بیفشانند همه ب