شویندگیلغتنامه دهخداشویندگی . [ ی َ دَ / دِ ] (حامص ) غسل و شستشوی . (ناظم الاطباء). نظافت . شستشو.- شویندگی کردن ؛ شستن و غسل دادن .(ناظم الاطباء).
شویندگیdetergencyواژه‌های مصوب فرهنگستانفرایندی که در آن چرک را از منسوج یا مادۀ مورد نظر جدا و وارد محلول می‌کنند
بویندگیلغتنامه دهخدابویندگی . [ ی َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) بوی داشتن . دارای رایحه و عطر بودن : در آن گلستان چشمه ٔ روشن است خوش آبی ببویندگی چون گلاب .اسدی .
شویانلغتنامه دهخداشویان . (نف ، ق ) صفت بیان حالت از شستن . شوینده . در حال شستن : ویشان ز بد گزاف گویان خود را به سرشک دیده شویان . نظامی .|| (اِمص ) عمل شستن : خاج شویان . (یاد
بویندگیلغتنامه دهخدابویندگی . [ ی َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) بوی داشتن . دارای رایحه و عطر بودن : در آن گلستان چشمه ٔ روشن است خوش آبی ببویندگی چون گلاب .اسدی .
