شوکیلغتنامه دهخداشوکی . [ ش َ ] (ص نسبی ) منسوب است به شوک . (از انساب سمعانی ). || منسوب است به قنطرةالشوک که دهی است به بغداد. (منتهی الارب ).
غ-ده ٔ شوکیهلغتنامه دهخداغ-ده ٔ شوکیه . [ غ ُدْ دَ / دِ ی ِ ش َ / شُو کی ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درمیان مُخَیخ یا مخ اصغر جای دارد وغده نیست بلکه از قبیل استخوان سختی چون سن
غ-ده ٔ شوکیهلغتنامه دهخداغ-ده ٔ شوکیه . [ غ ُدْ دَ / دِ ی ِ ش َ / شُو کی ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درمیان مُخَیخ یا مخ اصغر جای دارد وغده نیست بلکه از قبیل استخوان سختی چون سن
بصل النخاعفرهنگ انتشارات معین(بَ صَ لُ نْ نُ) [ ع . ] (اِمر.) قسمتی از محور مغزی نخاعی که نخاع شوکی را در قسمت بالا ختم می کند. این قسمت کمی قطرش بیشتر از سایر قسمت های نخاع شوکی است ، پیاز