شوره دللغتنامه دهخداشوره دل . [ رَ دِ ] (اِخ ) دهی از دهستان ملایعقوب بخش مرکزی شهرستان سراب است و 466 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
دِلْ شُوْرَگویش گنابادی در گویش گنابادی یعنی دغدغه داشتن ، نگرانی ، نفوس بد زدن ، افکار بد داشتن درباره اتفاق بدی که احتمال دارد بیفتد.
دل شورالغتنامه دهخدادل شورا. [ دِ ] (اِ مرکب ) در لهجه ٔ اهل خراسان ، تهوع . (یادداشت مرحوم دهخدا). || شوریدن دل . دلشوره . رجوع به دلشوره شود.
دل شورواژهنامه آزاددِلْ شُوْرَ:(delshowra) در گویش گنابادی یعنی دغدغه داشتن ، نگرانی ، نفوس بد زدن ، افکار بد داشتن درباره اتفاق بدی که احتمال دارد بیفتد.
شوره ستانلغتنامه دهخداشوره ستان . [ رَ / رِ س ِ ] (اِ مرکب ) شورستان : نیست عجب گر شود از کلک توشوره ستان دل من بوستان . خاقانی .چون زی مدینه آمده مهد رفیع توز ابر عطات شوره ستان بوس
منفرثلغتنامه دهخدامنفرث . [ م ُ ف َ رَ ] (ع ص ) زن باردار که دل وی بشورد. (از منتهی الارب ). زن باردار شوریده و گویند انها لمنفرث بها. (ناظم الاطباء): منفرث بها؛ زن باردار که دل
شوره قاعلغتنامه دهخداشوره قاع . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) شوره زار. شوره زمین : نه روشن دلی آید از تیره اصلی نه نیلوفری روید از شوره قاعی .خاقانی .
تیره اصللغتنامه دهخداتیره اصل . [ رِ / رَ اَ ] (اِ مرکب ) تخمه ٔ ناپاک و پست : نه روشن دلی زاید از تیره اصلی نه نیلوفری روید از شوره قاعی . خاقانی .رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن ش