شورسانلغتنامه دهخداشورسان . (اِ مرکب ) مخفف شورستان . شوره ستان . نمک زار. (یادداشت مؤلف ). شوره زار. زمین شوره . شوره کات .
شورسانلغتنامه دهخداشورسان . (اِخ ) در شواهد زیر ظاهراً مراد شوره زارهای میان مسکن نعمان بن منذر (حیره ) و مدائن است : که از کشور شورسان بود مرزکسی خاک او را ندانست ارز. فردوسی .ره
شوره زارلغتنامه دهخداشوره زار. [ رَ /رِ ] (اِ مرکب ) شورستان . شورسان . (یادداشت مؤلف ). زمینی که دارای شوره باشد. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). کویر. (صحاح الفرس ). شورکات .
شورستانلغتنامه دهخداشورستان . [ رِ ] (اِ مرکب ) شوره زار. (آنندراج ). خلاب و زمین باطلاق . (ناظم الاطباء). شوره زار. شورسان . نمکزار. (یادداشت مؤلف ). سبخه . (مهذب الاسماء). ملاحة
شوره زارفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهزمینی که دارای شوره باشد؛ زمین پرشوره که در آن گیاه نروید؛ شورستان؛ شورسان؛ شوربوم.
گورسانلغتنامه دهخداگورسان . (اِ مرکب ) مخفف گورستان . (فهرست ولف ) : بر این دشت من گورسانی کنم برومند را شورسانی کنم . فردوسی .یکی گورسان کرد از آن دشت کین که جایی ندیدند پیدا زمی
ارزلغتنامه دهخداارز. [ اَ ] (اِ) (از پهلوی ارژ) بها. (برهان ). قیمت . (ربنجنی ) (مهذب الاسماء) (جهانگیری ) (غیاث اللغات ). ارزش . (برهان ). ارج . اخش . نرخ . ثمن : چرا مرغ کارز
