شوخ چشمیلغتنامه دهخداشوخ چشمی . [ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی شوخ چشم . بیشرمی . بی آزرمی . بی حیائی . خیره چشمی : بی زر و سیمی ای برادر از آنک شوخ چشمیت نیست چون عبهر. سنائی .آنکه ... شوخ چ
ایستاموجseicheواژه‌های مصوب فرهنگستانموج ایستاده‌ای در یک حوزة بسته یا نیم‌بسته که حرکت آونگ‌وار آن پس از اتمام نیروی اولیه ادامه دارد
سوخلغتنامه دهخداسوخ . (اِ) پیاز است و به عربی بصل خوانند. (برهان ) (جهانگیری ) (اوبهی ) (فرهنگ رشیدی ) : می نیابم نان خشک و سوخ شب تو همه حلوا کنی در شب طلب .کسایی .
شویخلغتنامه دهخداشویخ . [ ش ُ وَ ] (ع اِ مصغر) مصغر شیخ (کم استعمال است ). (از منتهی الارب ). و شویخ بالواو قلیلة بل انکرها جماعة. (تاج العروس ). و رجوع به شییخ شود.
شوخلغتنامه دهخداشوخ . (اِ) چرک . (فرهنگ جهانگیری ). چرک جامه که به تازی آن را وسخ گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). وسخ . (یادداشت مؤلف ). وسخ و کرس و ریم و کلخج باشد که بر تن و جامه نشیند و گروهی از عامه چرک گویند. (از لغت فرس اسدی ). چرک جامه وچرک بدن . (غیاث اللغات ). چرکی باشد که بر بدن و
خیره روییلغتنامه دهخداخیره رویی . [ رَ / رِ] (حامص مرکب ) پررویی . بی حیایی . بی شرمی . شوخ چشمی .- خیره رویی کردن ؛ پررویی کردن . بی حیائی کردن ، بی شرمی کردن .
سالوس کردنلغتنامه دهخداسالوس کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) حیله کردن . مکر ورزیدن . فریب دادن : دگر شوخ چشمی و سالوس کردالا تا نپنداری افسوس کرد.سعدی (بوستان ).
شوخ دیدگیلغتنامه دهخداشوخ دیدگی . [ دی دَ / دِ ] (حامص مرکب ) بی شرمی . سفاقت . شوخ چشمی . بی حیائی . بی آزرمی .(یادداشت مؤلف ). جسارت و بیشرمی . (ناظم الاطباء).
نامحرمیلغتنامه دهخدانامحرمی . [ م َ رَ ](حامص مرکب ) محرم نبودن . نامحرم بودن . بیگانه بودن .صفت نامحرم . رجوع به نامحرم و نامحرمیت شود. || هتک . پرده دری . شوخ چشمی . بی حیائی : چه گویم که چون بود از این خرمی بود شرح از این بیش نامحرمی .نظام
کرازیدنلغتنامه دهخداکرازیدن . [ک ُ / ک ِ دَ ] (مص ) خرامیدن به ناز و به گاف فارسی نیز آمده است . (آنندراج ). خرامیدن و بطور تکبر و غروررفتن و جنبیدن زن از این طرف به آن طرف با حالت غمزه و شوخ چشمی . (ناظم الاطباء). رجوع به گرازیدن شود.
شوخلغتنامه دهخداشوخ . (اِ) چرک . (فرهنگ جهانگیری ). چرک جامه که به تازی آن را وسخ گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). وسخ . (یادداشت مؤلف ). وسخ و کرس و ریم و کلخج باشد که بر تن و جامه نشیند و گروهی از عامه چرک گویند. (از لغت فرس اسدی ). چرک جامه وچرک بدن . (غیاث اللغات ). چرکی باشد که بر بدن و
شوخفرهنگ فارسی عمید۱. چرک بدن.۲. چرک لباس: ◻︎ اگر شوخ بر جامهٴ من بُوَد / چه باشد دلم از طمع هست پاک (خسروی: شاعران بی‌دیوان: ۱۷۸).
شوخفرهنگ فارسی عمید۱. شاد؛ خوشحال؛ زنده‌دل.۲. بذله‌گو؛ اهل مزاح.۳. [قدیمی] خوشگل.۴. [قدیمی] گستاخ.⟨ شوخ‌وشنگ: [قدیمی] خوشگل و ظریف.
شوخدیکشنری فارسی به انگلیسیarch, dirt, frivolous, fun, good-humored, jocose, jocular, josher, lively, pus, quizzical, wanton, witty
چشم شوخلغتنامه دهخداچشم شوخ . [ چ َ / چ ِ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چشم گستاخ . دیده ٔ شوخ . چشم بی حیا. چشم سفید : ز چشم خلق فتادم هنوز و ممکن نیست که چشم شوخ من از عاشقی حذر گیرد.سعدی .
پرشوخلغتنامه دهخداپرشوخ . [ پ ُ ] (ص مرکب ) چرکناک .- پرشوخ شدن ؛ چرکناک شدن . چرکناک گردیدن . کلع. (تاج المصادربیهقی ).
شوخلغتنامه دهخداشوخ . (اِ) چرک . (فرهنگ جهانگیری ). چرک جامه که به تازی آن را وسخ گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). وسخ . (یادداشت مؤلف ). وسخ و کرس و ریم و کلخج باشد که بر تن و جامه نشیند و گروهی از عامه چرک گویند. (از لغت فرس اسدی ). چرک جامه وچرک بدن . (غیاث اللغات ). چرکی باشد که بر بدن و
تشوخلغتنامه دهخداتشوخ . [ ] (اِخ ) شهرکی است (به ماوراءالنهر) از فرغانه . و از وی سیماب خیزد. (حدود العالم چ سیدجلال الدین تهرانی ص 68). در چ دانشگاه ص 112 «بیتموخ » و ذیل صفحه «شوخ ؟» و در متن انگلیسی ص <span class="hl" dir=
