شوخسلغتنامه دهخداشوخس . [ ش َ / شُو خ ِ ] (اِ مرکب ) شوخُس . تلفظی از «شب خسب ». درخت گل ابریشم . (جنگل شناسی کریم ساعی ص 223). و رجوع به شب خسب و گل ابریشم شود.
شوخسلغتنامه دهخداشوخس . [ ش َ / شُو خ ُ ] (نف مرکب ) (از: «شو»، صورتی از شب + «خُس »، صورتی از خُسب ، مخفف خسبنده ) شب خسب . شب خسبنده . خسبنده در شب . || (اِ مرکب ) شب خسب . گل ابریشم . و این نامی است که در نور و کجور به گل ابریشم دهند.(یادداشت مؤلف ). رجوع
شاخصلغتنامه دهخداشاخص . [ خ ِ ] (ع ص ، اِ) بلند برآمده از هر چیزی . مرتفع. (اقرب الموارد). || تیر که ازبالای نشان درگذرد. سهم شاخص . (منتهی الارب ). تیر که ازروی نشانه بشود. (مهذب الاسماء). تیر که از آماج گذشته باشد. || چشمی که وا گشوده نهاده باشد. (مقدمه ٔ لغت میر سید شریف جرجانی ص <span cla
شاخصفرهنگ فارسی عمید۱. برآمده؛ مرتفع.۲. چشمگیر؛ برجسته.۳. (اسم) [مجاز] پارامتر؛ آنچه مقدارش ماهیت چیزی را معین میکند.۴. (اسم) خطکش مدرجی که در نقشهبرداری استفاده میشود.۵. (اسم) [مجاز] نمودار؛ نماینده.۶. (اسم) [مجاز] علامتی که در آفتاب برای تعیین و تشخیص وقت ظهر نصب میکنند؛ ساعت آفتابی
شاخصدیکشنری فارسی به انگلیسیbarometer, distinctive, indicative, index, parameter, pre-eminent, preeminent, standard
شوفسلغتنامه دهخداشوفس . [ ش َ / شُو ف ِ ] (اِ مرکب ) (از: شو، شب + فس ، از فسیدن بمعنی خسبیدن و خفتن ) نامی است که در نور و کجور به گل ابریشم دهند. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به شوخس شود.
شب خسبلغتنامه دهخداشب خسب . [ ش َ خ ُ ] (اِ مرکب ) تیره ای است از درخت گل ابریشم که در جنگلهای کرانه ٔ دریای مازندران در جلگه و میان بند فراوان است . آن را در گیلان شب خسب گویند و نامهای دیگرش هزاربرگ ، هزاولک ، شاقوز، لولی ، وولی ، ویلی ولی ، کشکر و شوخس است . این درخت در هر خاکی میروید ولی خا
گل ابریشملغتنامه دهخداگل ابریشم . [ گ ُ ل ِ اَ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) درخت گل ابریشم از تیره ٔ لگومینوز و از جنس البیزیا میباشد. دو گونه در ایران موجود است : 1- شب خسب که در جنگلهای کرانه ٔ دریای مازندران در جلگه و میان بند فراوان است آنرا در گیلان شب خسب