شوایبلغتنامه دهخداشوایب . [ ش َ ی ِ ] (ع اِ) شوائب . ج ِ شائبة. آلودگیها : و کار آن ملک را از شوایب کدورات صافی گردانید. (جهانگشای جوینی ). و جانبین از شوایب خلاف صافی ، خراسان ا
شایبلغتنامه دهخداشایب . [ ی ِ ] (ع ص ) شائب . مخلوطکننده و آمیزنده . (ناظم الاطباء). || و شیب شایب (شائب ) مبالغه است یعنی پیری بسیار و موی بسیار سفید. (ناظم الاطباء). ج ، شوایب
خالی گشتنلغتنامه دهخداخالی گشتن . [ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) تهی شدن . خالی گردیدن : هراة از شوایب نزاع و ظلم متعدیان خالی گشت و بعدل وافر سلطان حالی شد. (جهانگشای جوینی ). رجوع به «خالی
کدوراتلغتنامه دهخداکدورات . [ ک ُ ] (ع اِ) ج ِ کدورة. (ناظم الاطباء). تیرگیها : و کار آن ملک را از شوایب کدورات صافی گردانید. (جهانگشای جوینی ). و رجوع به کدورت و کدورة شود.
متخادمفرهنگ انتشارات معین(مُ تَ دِ) [ ع . ] (اِفا.) کسی است که همیشه به خدمت بندگان خدا قیام کند و خدمت او خالی از هواها و شوایب نفسانی باشد ولیکن هنوز به حقیقت زهد نرسیده باشد. گاه به
شایبلغتنامه دهخداشایب . [ ی ِ ] (ع ص ) شائب . مخلوطکننده و آمیزنده . (ناظم الاطباء). || و شیب شایب (شائب ) مبالغه است یعنی پیری بسیار و موی بسیار سفید. (ناظم الاطباء). ج ، شوایب
شایبةلغتنامه دهخداشایبة. [ ی ِ ب َ ] (ع ص ) شائبة. مؤنث شائب و شایب و اشیب بمعنی زن موی سپید. (از اقرب الموارد). و رجوع به شائب و شائبة شود. || (اِ) آمیزش و آلودگی . (منتهی الار
