شهرآشوبدیکشنری فارسی به انگلیسیfemme fatale, devilish, mischief, mischief-maker, mischievous, shrewish
شهرآشوبلغتنامه دهخداشهرآشوب . [ ش َ ] (اِخ ) نام یکی از دهات سدن رستاق مازندران . (ترجمه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 168).
شهرآشوبلغتنامه دهخداشهرآشوب . [ ش َ ] (نف مرکب ) آشوبنده ٔ شهر. (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء). که شهر را به آشوب و فتنه و فساد کشد. || کسی که در حسن و جمال ، فتنه ٔ شهری باشد. کس
شهرآشوبفرهنگ انتشارات معین( ~ .) (ص فا.) 1 - دارندة جمال و زیبایی بسیار که در حسن و جمال فتنة شهر باشد. 2 - یکی از آهنگ های موسیقی .
شهرآشوبیلغتنامه دهخداشهرآشوبی . [ ش َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی شهرآشوب . عمل شهرآشوب . شهرآشوب بودن : رسم عاشق کشی و شیوه ٔ شهرآشوبی جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود.حافظ.
ابن شهرآشوبلغتنامه دهخداابن شهرآشوب . [ اِ ن ُ ش َ ] (اِخ ) رشیدالدین شمس الاسلام ابوعبداﷲ محمدبن علی بن شهرآشوب بن ابی نصر سروی مازندرانی . وفات شب جمعه 22 شعبان سال 588 هَ .ق . فقیه
زن شهرآشوبfemme fataleواژههای مصوب فرهنگستانزنی معمولاً با جذابیت و زیبایی بسیار با باطنی فتنهگر که سرانجام شخصیت مرد فیلم را به نابودی میکشاند
شهرآشوبیلغتنامه دهخداشهرآشوبی . [ ش َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی شهرآشوب . عمل شهرآشوب . شهرآشوب بودن : رسم عاشق کشی و شیوه ٔ شهرآشوبی جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود.حافظ.
ابن شهرآشوبلغتنامه دهخداابن شهرآشوب . [ اِ ن ُ ش َ ] (اِخ ) رشیدالدین شمس الاسلام ابوعبداﷲ محمدبن علی بن شهرآشوب بن ابی نصر سروی مازندرانی . وفات شب جمعه 22 شعبان سال 588 هَ .ق . فقیه
عاشق کشیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهعمل عاشقکش؛ عاشقآزاری: ◻︎ رسم عاشقکشی و شیوۀ شهرآشوبی / جامهای بود که بر قامت او دوخته بود (حافظ: ۴۲۶).
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) محمدبن علی مازندرانی . ابن شهرآشوب . رجوع به ابن شهرآشوب شود.