شهدگویش اصفهانی تکیه ای: šira طاری: šahd طامه ای: šaht طرقی: šahd / šira کشه ای: šahd / šira نطنزی: šahd
شحدلغتنامه دهخداشحد. [ ش َ ] (ع مص ) خواستن . سؤال کردن . || کمین کردن . مترصد شدن . || طلب زندگی خود کردن . || گدایی کردن . || بی سر و پا بودن و گدا بودن . (از دزی ). || شحد
شهد الغتنامه دهخداشهد ا. [ ش َ هَِ دَل ْ لاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ) خدا گواه است . گونه ای قسم است . گویا مخفف «شهد اﷲ انه لا اله الا هو» بود. بجای ماشأاﷲ امروزه برای دفع چشم زخم ب
