شنویلغتنامه دهخداشنوی . [ ش َ ن َ وی ی ] (ص نسبی ) شَنَئی ّ. منسوب به شنوءة. (منتهی الارب ). شَنَأی ّ (شَنَئی ّ) منسوب است به شَنوءَة و شَنَوی ّ منسوب است به شَنُوَّة. (از اقرب
شنویدلغتنامه دهخداشنوید. [ ] (اِخ ) نام یکی از طوایف لرستان . رجوع به تاریخ گزیده چ اروپا ص 539 شود.
شنویدنلغتنامه دهخداشنویدن . [ ش َ / ش ِ ن َ دَ ] (مص ) شنودن . (فرهنگ فارسی معین ). شنیدن . (آنندراج ). استماع کردن . نیوشیدن . بشنیدن . (یادداشت مؤلف ) : چو رودابه این از پدر بش
شنویدلغتنامه دهخداشنوید. [ ] (اِخ ) نام یکی از طوایف لرستان . رجوع به تاریخ گزیده چ اروپا ص 539 شود.
شنویدنلغتنامه دهخداشنویدن . [ ش َ / ش ِ ن َ دَ ] (مص ) شنودن . (فرهنگ فارسی معین ). شنیدن . (آنندراج ). استماع کردن . نیوشیدن . بشنیدن . (یادداشت مؤلف ) : چو رودابه این از پدر بش
نصیحت شنویلغتنامه دهخدانصیحت شنوی . [ ن َ ح َ ش ِ ن َ ](حامص مرکب ) نصیحت شنو بودن . نصیحت پذیری . سخن شنوی .
