شنشلغتنامه دهخداشنش . [ ش َ ] (اِ) نی و چوبی باشد که ندافان پنبه را به آن گردآوری کنند و پنبه ٔ زده را از این رو به آن رو گردانند. (برهان ). نی را گویند که پنبه را ندافان بدان
شنشلغتنامه دهخداشنش . [ ش َ ن َ ] (ع اِ) در عربی خرمایی را گویند که دانه ٔ آن هنوز سخت نشده باشد. (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ).
شنشنةلغتنامه دهخداشنشنة. [ ش َ ش َ ن َ ] (ع اِ) نشنشة. صدای حرکت کاغذ و جامه ٔ نو. (از لسان العرب ).
شنشنةلغتنامه دهخداشنشنة. [ ش َ ش َ ن َ ] (ع اِ) نشنشة. صدای حرکت کاغذ و جامه ٔ نو. (از لسان العرب ).
شنشنةلغتنامه دهخداشنشنة. [ ش ِ ش ِ ن َ ] (ع مص ) تبدیل کردن کاف به شین ، مثل لبیش بجای لبیک . (یادداشت مؤلف ).
شنشنةلغتنامه دهخداشنشنة. [ ش ِش ِ ن َ ] (ع اِ) گوشت . (منتهی الارب ). مضغه یا قطعه از گوشت . (از اقرب الموارد). || پاره از هرچیزی . (منتهی الارب ). || هجیر. شیمة. دَیْدَن . دأب
