شمردلغتنامه دهخداشمرد. [ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ ] (ن مف مرخم ) شمرده .مرخم شمرده . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شمرده شود.- ناشمرد؛ ناشمرده . سنجیده نشده . بیحساب . بیمر : یکی
شمردگویش اصفهانی تکیه ای: bešešmârd طاری: oǰmâr ka طامه ای: boyošmârd طرقی: oǰmâreš ka کشه ای: bešešmârd نطنزی: ošmâreš ka
شمردگویش خلخالاَسکِستانی: bašmardəš دِروی: b.ašmar.d.əš شالی: bašmârdəš کَجَلی: b.âšmârd.eš کَرنَقی: bašmârdəšə کَرینی: bašmârdəšə کُلوری: bašmardəš گیلَوانی: bašmârdəš لِردی: âsmârdəšə
شمردگویش کرمانشاهکلهری: šemârd گورانی: šemârd سنجابی: šemârd کولیایی: ašemârd زنگنهای: šemârd جلالوندی: šemârte: زولهای: šemârde: کاکاوندی: šemârte: هوزمانوندی: šemârte:
صمردلغتنامه دهخداصمرد. [ ص ِ رِ ] (ع ص ) ماده شتر بسیارشیر. (منتهی الارب ). || ماده شتر کم شیر. از لغات اضداداست . (منتهی الارب ). اشتر اندک شیر. (مهذب الاسماء).
شمردیلغتنامه دهخداشمردی . [ ش َ م َ دا ] (ع اِ) نام گیاهی یا درختی . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
شمردانیدنلغتنامه دهخداشمردانیدن . [ ش ُ م ُ دَ ] (مص ) شمردن کنانیدن و شمردن نمودن . (از ناظم الاطباء). رجوع به شمردن شود.
شمرداةلغتنامه دهخداشمرداة. [ ش َ م َ ] (ع ص ) ماده شتر تیزرو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
شمردگیلغتنامه دهخداشمردگی . [ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ / دِ ] (حامص ) تعداد. شمار. (ناظم الاطباء). || وضوح و روشنی در سخن : با شمردگی سخن می گفت . (از یادداشت مؤلف ). رجوع به شمار شود.
شمردللغتنامه دهخداشمردل . [ ش َ م َ دَ ] (اِخ ) ابن شریک بن عبدالملک ، شاعر هجاء عرب متوفا در حدود سال 80 هَ . ق . وی از بنی ثعلبةبن یربوع از تمیم بود و قصیده و رجز را نیکو می گفت . (فرهنگ فارسی معین ).
شمردیلغتنامه دهخداشمردی . [ ش َ م َ دا ] (ع اِ) نام گیاهی یا درختی . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
شمردانیدنلغتنامه دهخداشمردانیدن . [ ش ُ م ُ دَ ] (مص ) شمردن کنانیدن و شمردن نمودن . (از ناظم الاطباء). رجوع به شمردن شود.
شمرداةلغتنامه دهخداشمرداة. [ ش َ م َ ] (ع ص ) ماده شتر تیزرو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
شمردگیلغتنامه دهخداشمردگی . [ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ / دِ ] (حامص ) تعداد. شمار. (ناظم الاطباء). || وضوح و روشنی در سخن : با شمردگی سخن می گفت . (از یادداشت مؤلف ). رجوع به شمار شود.
شمردللغتنامه دهخداشمردل . [ ش َ م َ دَ ] (اِخ ) ابن شریک بن عبدالملک ، شاعر هجاء عرب متوفا در حدود سال 80 هَ . ق . وی از بنی ثعلبةبن یربوع از تمیم بود و قصیده و رجز را نیکو می گفت . (فرهنگ فارسی معین ).
ناشمردلغتنامه دهخداناشمرد. [ ش ِ / ش ُ م ُ ] (ن مف مرکب ) نشمرده . لاتعد. غیرمعدود. نامعدود. ناشمار. ناشمرده : یکی گوی و چوگان به قاصد سپردقفیزی پر از کنجد ناشمرد.نظامی .