شمراخلغتنامه دهخداشمراخ . [ ش ِ ] (ع اِ) سرشاخه ٔ خرمابن که بر آن غوره باشد. || خوشه ٔ انگور. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). شاخ انگور.(دهار). || سرکوه . (منتهی الارب
شمراخیةلغتنامه دهخداشمراخیة.[ ش ِ خی ی َ ] (اِخ ) فرقه ای از پانزده فرقه ٔ خوارج . (بیان الادیان ). گروهی از خوارج اصحاب عبداﷲبن شمراخ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (ا
اغر شمراخیلغتنامه دهخدااغر شمراخی . [ اَ غ َرْ رِ ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از ستور که سپیدی پیشانیش خیشوم آن را فراگرفته باشد. رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 19 شود.
شراخیلغتنامه دهخداشراخی . [ ش َ ] (اِ) نوعی از طعام که شراحی نیز گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به شراحی شود.
شمراخیةلغتنامه دهخداشمراخیة.[ ش ِ خی ی َ ] (اِخ ) فرقه ای از پانزده فرقه ٔ خوارج . (بیان الادیان ). گروهی از خوارج اصحاب عبداﷲبن شمراخ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (ا
اغر شمراخیلغتنامه دهخدااغر شمراخی . [ اَ غ َرْ رِ ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از ستور که سپیدی پیشانیش خیشوم آن را فراگرفته باشد. رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 19 شود.
شماریخلغتنامه دهخداشماریخ . [ ش َ ] (ع اِ) ج ِ شمراخ . (ناظم الاطباء). || ج ِ شمروخ . (اقرب الموارد)(ناظم الاطباء). رجوع به شمراخ و شمروخ شود. || (اِخ ) (اصطلاح فلکی ) مجموع ستارگ
نطاةلغتنامه دهخدانطاة. [ ن َ ] (ع اِ) آنچه ملصق باشد به غوره ٔ خرما و یا شمراخ آن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). قمع بسره ٔ خرما یا شمراخ . (از اقرب الموار
شاخ انگورلغتنامه دهخداشاخ انگور. [ خ ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام دارویی است . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || شمراخ . (دهار).
