شمرفرهنگ انتشارات معین(ش ) (اِ.) 1 - شمر بن ذی الجوشن قاتل امام حسین (ع ). 2 - (کن .) شخص بسیار خشن و سختگیر و ظالم و بدخو. ؛ ~ هم جلودار کسی نبودن کنایه از: هیچ چیز یا هیچ قدرتی ت
شمرلغتنامه دهخداشمر. [ش َ م َ ] (اِ) حوض خرد و کوچک . (برهان ) (ناظم الاطباء). حوض . حوض کوچک و تالاب . (غیاث ) (ناظم الاطباء). آبگیر خرد. (آنندراج ) (انجمن آرا). آبگیر. آبدان
شمردهفرهنگ انتشارات معین(ش یا شُ مُ دِ یا دَ) (ص مف .) 1 - حساب کرده ، شماره کرده . 2 - محسوب داشته .
شمردنگویش اصفهانی تکیه ای: bešmâri طاری: oǰmâr kard(mun) طامه ای: âršemârdan طرقی: oǰmâr kardmun کشه ای: šemârdan نطنزی: ošmâr kardan
شمردگویش اصفهانی تکیه ای: bešešmârd طاری: oǰmâr ka طامه ای: boyošmârd طرقی: oǰmâreš ka کشه ای: bešešmârd نطنزی: ošmâreš ka
شمرةلغتنامه دهخداشمرة. [ ش َ / ش ُ رَ ] (ع اِ) رازیانه . (ناظم الاطباء). رازیانج . (از اقرب الموارد). رجوع به رازیانه ، رازیانج و شمر شود.
شمریلغتنامه دهخداشمری . [ ش َ م َ / ش ِ م ِ / ش ُ م ُ ری ی ] (ع ص ) مرد هشیار کارگزار کارآزموده ٔ جلد و چابک .(ناظم الاطباء). آزموده کار دانای امور. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ا