شقیقیلغتنامه دهخداشقیقی . [ ش َ ] (ص نسبی ) منسوب است به شقیق که انتساب اجدادی است . (از انساب سمعانی ).
شقیقیلغتنامه دهخداشقیقی . [ ش َ ] (اِخ ) ابوالحسن علی بن حسن بن شقیق عبدی شقیقی . از یاران ابن المبارک و راوی کتب وی و هم چنین از محدثان بود و از ابن عیینة و ابوبکربن عیاش و جز آ
شقیقیلغتنامه دهخداشقیقی . [ ش َ ] (اِخ ) ابوالحواری نریغ شقیقی مولی عبداﷲبن شقیق . از انس بن مالک روایت دارد و منهال بن بحر قشیری از او روایت کرده است . (از لباب الانساب ).
شقیقهگویش اصفهانی تکیه ای: šaqiqa / giǰgâh طاری: šeqeqa طامه ای: šaqiqa طرقی: šeqiqa کشه ای: šeqiqa / giǰgâh نطنزی: šeqiqa / giǰgâh
شقیقفرهنگ انتشارات معین(شَ) [ ع . ] (ص .) 1 - آن چه که از میان دو نیمه شده ، هر یک از آن دو شقیق دیگری است . 2 - برادر ابی و امی . 3 - نظیر، مثل .
شقیقفرهنگ انتشارات معین(شَ) [ ع . ] (ص .) 1 - آن چه که از میان دو نیمه شده ، هر یک از آن دو شقیق دیگری است . 2 - برادر ابی و امی . 3 - نظیر، مثل .