شقحلغتنامه دهخداشقح . [ ش ِ ] (ع اِ) شقح الکلب ؛ کون سگ و کنج دهان آن . ج ، اشقاح الکلاب . (ناظم الاطباء).
شقحلغتنامه دهخداشقح . [ ش َ / ش ُ ] (ع اِمص )قبحاً و شقحاً؛ زشتی باد بر او. (ناظم الاطباء). هر دو به یک معنی یا از اتباع است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). قبح . قباحت . ش
شقحلغتنامه دهخداشقح . [ش َ ] (ع مص ) شکستن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). معرب از شکستن .- امثال : لاشقحنک شقح الجوز بالجندل . (یادداشت
شقحاءلغتنامه دهخداشقحاء. [ ش َ ] (ع ص ) رغوة شقحاء؛ سرشیر که در سپیدی خالص نباشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || اشقر (سرخ و سپید). (از اقرب الموا
شقحطبلغتنامه دهخداشقحطب .[ ش َ ق َ طَ ] (ع اِ) قچقار دوشاخ و یا چهارشاخ . ج ، شَقاحِط، شَقاطِب . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کبش بزرگ . (مهذب الاس
شقحةلغتنامه دهخداشقحة. [ ش َ / ش ُ ح َ ] (ع اِ) غوره ٔ خرما که سرخی آن متغیر شده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). فاده ای که سرخی درآورده بود. (
شقحةلغتنامه دهخداشقحة. [ ش َ ح َ ] (ع اِ) شرم سگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || دفعه . (از اقرب الموارد).
شقحةلغتنامه دهخداشقحة. [ ش ُ ح َ ] (ع اِ) پستان ماده سگ . || سرخی سپیدی آمیخته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
شقحاءلغتنامه دهخداشقحاء. [ ش َ ] (ع ص ) رغوة شقحاء؛ سرشیر که در سپیدی خالص نباشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || اشقر (سرخ و سپید). (از اقرب الموا
شقحطبلغتنامه دهخداشقحطب .[ ش َ ق َ طَ ] (ع اِ) قچقار دوشاخ و یا چهارشاخ . ج ، شَقاحِط، شَقاطِب . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کبش بزرگ . (مهذب الاس
شقحةلغتنامه دهخداشقحة. [ ش َ / ش ُ ح َ ] (ع اِ) غوره ٔ خرما که سرخی آن متغیر شده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). فاده ای که سرخی درآورده بود. (
شقحةلغتنامه دهخداشقحة. [ ش َ ح َ ] (ع اِ) شرم سگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || دفعه . (از اقرب الموارد).
شقحةلغتنامه دهخداشقحة. [ ش ُ ح َ ] (ع اِ) پستان ماده سگ . || سرخی سپیدی آمیخته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).