شفلقةلغتنامه دهخداشفلقة. [ ش َف َل ْ ل َ ق َ ] (ع اِ) نوعی از بازی که از پس کسی دست بر سرین آن زده وی را بر زمین زنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء): مساتاة؛ با همدیگر به بازی شفلقة بازی کردن . (منتهی الارب ).
مساتاةلغتنامه دهخدامساتاة. [ م ُ ] (ع مص ) با همدیگربازی شفلقة بازی کردن . (منتهی الارب ). با کسی بازی شَفلقة کردن . (اقرب الموارد). و رجوع به شفلقة شود.